ഓര്മ്മച്ചെപ്പു Part 2
അതിരാവിലെ തന്നെ കുളിച്ചു അമ്പല്ത്തില് പോയി പൂരം ദിവസമായതിനാല് നാട്ടില് എല്ലാവര്ക്കും നല്ല ഉത്സാഹമായിരുന്നു..ആ ദിവസങ്ങ്ലിലൊക്കെ ആളുകള് തമ്മില് എന്തൊരു പരസ്പരസഹകരണമായിരുന്നു.ഇന്നു മനുഷ്യന് മനസ്സിനു ചുറ്റും മതിലുകള് ഉയര്ത്തിയിരിക്കുന്നു...ഞാന് എന്റേതു എനിക്ക്..അത്രേ ഉള്ളു ..കാടുകയ്യരുന്നില്ല എങ്ങനെയെങ്കിലും വൈകുന്നേരം ആവാന് ആഗ്രഹിച്ച ദിവസമായിരുന്നു അത്...ഞാന് നന്ദന്റെ വീറ്റില് കിടക്കുമെന്നും നന്ദന് എന്റെ വീട്ടില് കിടക്കുമെന്നും ഞങ്ങള് കള്ളം പറഞ്ഞു...6 മണിയോടുകൂടി ഞങ്ങള് ബെന്നിച്ചന്റെ വീട്ടിലെത്തി...ബെന്നിച്ചന് പഴയ ഒരു സൈക്കിള് ശരിയാക്കികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു...ഷര്ട്ടിട്ടിരുന്നില്ല...ശരീരം നിറയെ കറുത്തു ചുരുണ്ട രോമങ്ങള്...നന്ദുമോനും രവികുട്ടനു നേരത്തെ ഇങ്ങു പോന്നൊ..2 പേരും അകത്തു പോയിരുന്നോ..ചെട്ടന് ഇപ്പൊ വരാം എന്നു പറഞ്ഞു...ബെന്നിച്ചന്റെ അമ്മ അമ്പലത്തില് ഭജനയിരഇക്കുന്നതിനാല് അന്നു ബെന്നിച്ചന് വീട്ടില് തനിച്ചായിരുന്നു.... കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞ് ബെന്നിച്ചന് അകത്തു വന്നു...മക്കളെ ചേട്ടന് കുളിച്ചിട്ടു വരം അപ്പിടി വിയര്പ്പാണു എന്നു പറഞ്ഞു...കുറേ കഴിഞു കുളിക്കം ബെന്നിച്ചേട്ടാ ഞങ്ങള്ക്കും കുളിക്കണം എന്നു നന്ദന് പറഞ്ഞപ്പോള് ശരി നന്ദുമൊന് പറയ്യുന്നതുപോലെ എന്നു പറഞ്ഞു ഏട്ടന് ഞങ്ങളുടെ അരികില് വന്നിരുന്നു....നന്ദന് ബെന്നിച്ചന്റെ ഉറച്ച നെഞ്ചില് കൈ വെച്ചു ബെന്നിച്ചന്റെ കവിളില് ഉമ്മവെച്ചു തുടങ്ങിയ നന്ദന്റെ ചുണ്ടുകള് .ബെന്നിച്ചന്റെ വായ്ക്കകത്തായി...ഒരുകൈകൊണ്ട് ഏട്ടന് നന്ദനേയും മറുകൈകോണ്ട് എന്നേയുംബെന്നിച്ചന് നെഞ്ചോടു ചേര്ത്തു.ബെന്നിച്ചന്റെ അരമുള്ള നാക്ക് നന്ദന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ ഇഴയുന്നു...എന്റെ ചുണ്ടകള്ക്കരികിലാണു ബെന്നിച്ചന്റെ തവിട്ടു നിറമുള്ള തടിച്ച മുലകണ്ണ്..ഞാന് പതിയെ അതിലുമ്മ നല്കി.അതു വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു..ബെന്നിച്ചന്റെ വിയര്പ്പിന്റെ സുഖകരമയ മണം മൂക്കിലും ഉപ്പുരസം നാവിലും ഞാന് ആസ്വദിച്ചു...നന്ദന് താഴെ ഇരുന്നു ബെന്നിച്ചന്റെ മുണ്ടുആഴിക്കാന് തുടങ്ങി.... ബെന്നിച്ചന് തല താഴ്ത്തി എന്റെ നെറ്റിയില് ചുമ്പിച്ചുപതിയെ ആ ചുണ്ടുകള് എന്റെ മുകത്താകമാനം ഉമ്മകള് നല്കി...ബെന്നിച്ചന്റെ നാവ് എന്റെ വായില് ഓടികളിച്ചു..ഞാനും ബെന്നിച്ചന്റെ വായ്ക്കുള്ളില് നാവ് കടത്തി ..എന്റെ കൈകള് ബെന്നിച്ചന്റെ വലിയ നെഞ്ചിലെ രോമങ്ങളില് തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു..ബെന്നിച്ചന് മലര്ന്നു കിടന്നു,ഞാന് നന്ദനെ നോക്കി അവന് ബെന്നിച്ചന്റെ വലിയ കൊടിമരത്തില് ആസ്വദിച്ചു നാവോടിക്കുകയാണു...എനിക്കും ആഗ്രഹം തോന്നി ..ഞാനും ആതില് പിടിച്ചു എന്തൊരു ചൂടാണാതിനു..ഞാനും അതില് നാവു ചേര്ത്തു ഇട്യ്ക്കു എന്റേയും നന്ദന്റെയും നാവുകള് കൂട്ടിമുട്ടി... ബെന്നിച്ചന് എന്റെ മുടിയിഴകള്ക്കിടയില് കൈകള് ഓടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..ബെന്നിച്ചന്റെ കൊടിമരത്തില് ഞങ്ങള് ആറുമാദിച്ചു എന്നു തന്നെ പറയാം....അന്നു രാത്രി മുഴുവനും ദീര്ഖങ്ങളല്ലാത്ത ഇടവേളകളിലും ഞങ്ങള് ബെന്നിച്ചന് ഞങ്ങളെയും ഞങ്ങള് ബെന്നിച്ചനേയും ആറിഞ്ഞു ആസ്വദിച്ചു..ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല് 3 വര്ഷം ബെന്നിച്ചനും പുള്ളിയുടെ അസാമാന്യ കൊടിമരവും ഞങ്ങളുടെതു മാത്രമായിരുന്നു...ഞങ്ങള് പ്രീഡിഗ്രിക്കു പടിക്കുമ്പോളാണു ബെന്നിച്ചന്റെ വിവാഹം...അതിനിശേഷം ഞങ്ങള് ശാരീരികമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടില്ല..
പക്ഷെ ഞാന് നാട്ടില് ഉണ്ടായിരുന്ന അത്രയും കാലം ഞങ്ങള്ക്കിടയില് ഊഷ്മളമായ ബന്ധം നിലനിന്നിരുന്നു..ബെന്നിച്ചന്റെ അഭാവം ഞങ്ങള് ആറിഞ്ഞതേയില്ല...കാരണം..ഞാനും നന്ദനും ആത്രയ്ക്കു അടുത്തിരുന്നു...ഞങ്ങള് 2 ശരീരവും ഒരാത്മാവുമായിരുന്നു എന്നു തന്നെ പറയാം..എണ്ണമില്ലാത്ത ആത്രയും തവണ ഞങ്ങള് ശരീരം പങ്കുവെച്ചു...22 വയസ്സുവരെ ഞങ്ങള്ക്കിടയില് ഞങ്ങള് മാത്രമെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു...അവന് വളരെയേറെ സുന്ദരനായിരുന്നു..ആരും കൊതിക്കുന്ന രൂപം അവനെ വേറിട്ടു നിര്ത്തി,, പക്ഷെ ഞങ്ങള് ഒരുമിച്ചതുപോലെ തന്നെ ഒരു കൂനിത്തറ പൂരത്തിലാണു ഞങ്ങള്ക്ക് പിരിയേണ്ടി വന്നതു...ഞങ്ങളുടെ രതിക്രീഡകള് ആരോ കണ്ടു അമ്മയോടു പറഞ്ഞു..അതു ആരാണെന്നു ഇന്നും എനിക്കറിയില്ല…അവന്റെ അമ്മ എന്നെ കാണാന് അടുത്തദിവസം തന്നെ വന്നു...രവി നീയും എനിക്ക് മകന് തന്നെ ആയിരുന്നു,,നിനക്ക് എന്നൊടും നന്ദനോടും അല്പമെങ്കിലും ആത്മര്ത്തതണ്ടെങ്കില് രവി ഇനി നന്ദനുമായി ചങ്ങാത്തം തുടരരുത്..ഇതൊന്നും ശരിയല്ല കുഞ്ഞെ.....അവനെ വെറുപ്പിക്കുക എന്നതു വളരെ ശ്രമകരമായിരുന്നു പക്ഷെ അമ്മ്യ്ക്കു വേണ്ടി ഞാന് അവനില് നിന്നും കാരണങ്ങളുണ്ടാക്കി അകന്നു..കഴിഞ 4 വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പ് അവ്ന്റെ അമ്മ മരിച്ച ദിവസമാണു ഞാനവനെ അവസാനമയി കണ്ടതു..അന്നു എന്റെ തോളില് ചാരി അവന് ഒത്തിരി കരഞ്ഞു,,അവനു അമ്മ മാത്രമെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു...പക്ഷെ പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാനവനെയൊ അവന് എന്നെയൊ ബന്ധ്പ്പെടാന് ശ്രമിച്ചില്ല.... അവസാനമയി നാട്ടില് വന്നു പോകുന്നതിനു മുന്പ് ഒരിക്കല് ബെന്നിച്ചനുമായി ഞാന് കൂടിയിരുന്നു ചെരിയ വെള്ളമടിയില് തുടങ്ങി ഒടുവില് ഞങ്ങള് വെള്ളം കളഞ്ഞാണു അവസാനിപ്പിച്ചതു..ബെന്നിച്ച്റ്റെ ഉരുക്കു ല്ം്ഗം അന്നേന്നെ സ്വര്ഗ്ഗം കാണിച്ചു...ബെന്നിച്ച ആദ്യമായി എന്നിക്ക് സക്ക് ചെയ്തു തന്നതും അന്നയിരുന്നു...ഇന്നും എന്നെ ആണുങ്ങളില് ആരെങ്കിലും കൊതിപ്പിക്കാറുണ്ടെങ്കില് അതു ബെന്നിച്ചന് തന്നെയാണു..
....വിവഹ വേഷത്തില് ഞാന് മണ്ഡപത്തില് മുന്നിലെജനക്കൂട്ടത്തില് പലരേയും ആരിയില്ല...തൂണിനു സമീപം നില്ക്കുന്ന സുന്ദര്രൂപം...നന്ദന്..ഞാന് ചിരിച്ചു..അവനും അതീവ ഹ്രിദ്യമായി ചിരിച്ചു.സ്വ്ന്റെ രികില് നില്ല്കുന്ന യുവതിയുട് കയ്യിലെ കുഞ്ഞിനു ബാല്യത്തിലെ നന്ദന്റെ അതേ ചായ..അവന് എന്നെ നോക്കി ഭാര്യയോടു എന്തൊ പറഞ്ഞു...ഗിരിജ നന്ദന്റെ അടൂത്തെക്കു ചെനു എന്തൊ പറഞ്ഞു...അവന് എന്റെ അരികിലേക്ക് വന്നു...രവീ..അവന് എന്റെ കാതില് വിളിച്ചു..ഞാനവന്റെ മുഖത്തെക്കു നോക്കി..ഡാ അമ്മ എന്നൊടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നിന്റെ അകല്ച്ചയുടെ കാരണം...നിന്നെ വിളിക്കന് ധൈര്യനില്ലഞ്ഞിട്ടാഡാ വിളിക്കത്തെ...നിന്നെ മറക്കാന് എന്നികു ക്കുകഴിയുമൊ...നീ എന്റെ കൂടി രവിയല്ലേടാ..എനിക്കു കരച്ചിലും ചിരിയും വന്നു..അവനും ചിരിച്ചു....ലളിതമായ വേഷ ഭൂഷാദികളോടെ അമല മണ്ടപത്തില് എത്തി...അവളുടെ നെറുകയില് കുങ്കുമം ചാര്ത്തുമ്പോള് അവള് ചോദിച്ചു..നന്ദേട്ടന് വന്നോ..ഞാന് ചിരിച്ചു ഹ്രിദയം തുറന്നു ചിരിച്ചു,അവളും.....പോകുന്നതിനു മുന്പ് ഞങ്ങള് എല്ലാം ചേര്ന്നു ഫോട്ടോയ്ക്കു പോസ് ചെയ്തു..ഞനും അമലയും നന്ദനും സുമയും ഗിരിജയും മകളും ആശോകനും സുപ്രുവും ..യാത്ര പറയുമ്പോള് ഗിരിജ എന്നോടു രഹസ്യമായി പറഞ്ഞു..രവി നിങ്ങളുടെ അകല്ച്ചയ്ക്കു ഞാനും ഒരു കാരണകാരിയാണു..അന്നതു ചെയ്തതു തെറ്റോ സരിയൊ ആകാം..പക്ഷെ ഞാനായിട്ടു അതു തിരുത്തിയിരിക്കുന്നു,നിങ്ങള് എന്നും നല്ല സുഹ്രുത്തുക്കള് ആയിരിക്കണം....അരല്പം വൈകി എന്നെറിയാം..പക്ഷെ ജീവിതം ഇനിയും ഇല്ലെ രവീ.....പിന്നെ എന്നും ചോദിക്കാറില്ലേ നീയാണൊ അതൊ നന്ദനാണോ സുന്ദരന് എന്നു....അനാധാലയത്തിന്റെ നാലു ചുവരുകള്ക്കിടയില് ജീവിച്ചു തീരേണ്ടിയിരുന്ന അതീവ സുന്ദരിയല്ലാത്ത ഒരു പാവം പെണ്ണിനു ജീവിതം വെച്ചു നീട്ടിയ നീ തന്നെയാണു രവി സുന്ദരന്.....
നന്ദന്റെ ഭാര്യ ഞങ്ങളുടെ അരികിലെക്ക് വന്നു ..രവിയേട്ടാ ..അങനേ വിളിക്കാല്ലൊ അല്ലേ...നന്ദേട്ടന്റെ പേഴ്സിലെ ഫോട്ടൊ കണ്ടുള്ള പരിചയമെ ഉള്ളു...ഒരിക്കല് കൂടി അവ്നെന്നെ തോല്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു..എന്റെ ഓര്മ്മകളില് ഇടയ്ക്കെങ്കിലും അവന് മറഞ്ഞുപൊയിരുന്നു..അവന്റെ ഓര്മ്മകളില് ഞാനിന്നും..കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു..രവിയ്യെട്ടാ ക്യാമറ മുന്നിലുണ്ട് അമല് ചെറു ചിരിയ്യോടെ ഓര്മ്മപ്പെഡുത്തി....ഓര്മ്മച്ചെപ്പുകള് അടയാതിരിക്കട്ടെ സ്നേഹം അണയാതിരിക്കട്ടെ...............
nice memory and good narration, moreover a great friendship
ReplyDelete